Iedereen weet dat de eerste jaren van je leven de hersenen gigantisch ontwikkelen en de belangrijke verbindingen gemaakt worden. In de eerste 4 jaar is ongeveer 90 % klaar en de laatste 10% pas rond je 25e. Het is dus ook helemaal niet gek, dat je nog niet alles kunt op je 4e. De basis ligt er al wel voor veel onderdelen, maar je moet je hersenen blijven stimuleren en uitdagen om te blijven groeien en om de verbindingen in stand te houden. Want wat je niet gebruikt, brokkelt ook weer af. Dus geef aandacht aan dat wat je wilt laten groeien.
Dat blijven stimuleren en uitdagen is dan ook erg belangrijk. Dus laat kinderen spelen, ontdekken, klimmen en klauteren en zelf op onderzoek uit gaan. Trigger die hersenen door kinderen vrij te laten spelen in de speeltuin en in het bos. Wat een impressies en wat een ontdekkingen komen ze dan tegen. Laat het leren los en het opleggen van activiteiten. Ga lekker aan de kant zitten en zie het proces voor je ogen gebeuren. Geniet van de ontdekkingen en uitdagingen die ze zelf oplossen of samen met een ander kind.
Laat de kinderen vrij spelen in het bos en ze komen gegarandeerd allemaal obstakels tegen. Ze klimmen en klauteren over boomstammen en in de bomen. Ze springen over slootjes of gaten. Ze bouwen met takken eigen kunstwerken en hutten. Wow wat een stimulering van de motoriek! Ze ontdekken een hol in de grond. Ze voelen de aarde, het mos, steentjes en wat takken, maar ook de bast van een boom. Ze proeven de aarde na een valpartij 🙂 Ze horen het geritsel van de blaadjes en de vogels die zingen. Ze voelen en zien de wind door de haren gaan. Daarnaast ruiken ze het bos. Wow, wat een stimulering van de zintuigen! Ze krijgen inzicht in de seizoenen door ze te beleven, inzicht in hoogte, diepte en in afstand. De blaadjes vliegen door de lucht en ik kan er ook heerlijk in kruipen. De vlinders komen weer tevoorschijn en ik kan net zo fladderen door het bos. De hersenen genieten intens mee met het kind en is daarnaast volop bezig met de ontwikkeling. Grijp dus niet in, want dan valt het spel stil….
Laat de kinderen lekker spelen en hun gang gaan in de speeltuin. Ze moeten ook hier allemaal obstakels trotseren. Hoe kom ik via het touw in het klimrek? Hoe kan ik de andere kinderen passeren? Inschatten van afstanden, maar ook het verleggen van grenzen. Wow, ik ging wel erg snel en mooi van de glijbaan. Maar ook het leren vallen en opstaan. Als het fout gaat, los ik het gewoon zelf weer op. Ook in de speeltuin worden alle gebieden getriggerd en uitgedaagd. De hersenen genieten hier van en jij ook als observeerder toch?!
In mijn achterhoofd blijft ook steeds de vraag sluimeren, waarom moeten kinderen zo veel? Waarom willen wij als volwassenen zoveel. Waarom leggen wij de druk op deze kinderen. Het lijkt wel of ze steeds meer dingen moeten kunnen en eerder. Ieder kind komt toch wel waar het terecht wil komen. Wat hebben we er aan als iedereen dokter, arts of advocaat is. En een deel van deze kinderen totaal niet gelukkig is met het werk. Zijn de kinderen ons statussymbool geworden? Zodat wij kunnen laten zien hoe goed ons kind wel niet is? Is het geluk en zichzelf kunnen zijn niet veel belangrijker? Tja, en dan krijgen we nog veel meer problemen. Want als er iets kapot gaat, hebben we niemand meer die het kan repareren. Er is namelijk niemand meer, die nog met zijn handen kan werken….
Als we nu gewoon eens met z’n allen afspreken dat kinderen gewoon kind mogen zijn. Dat vonden wij vroeger toch ook fijn?! Ennuh, zelf meedoen is stiekem ook erg leuk, dus doe lekker gek mee, zonder de “schoolse” opdrachten en geniet! Ook voor jouw eigen hersenen is dit goed, want je wilt je eigen hersenen en ontwikkeling toch ook stimuleren? Stilstaan is ook niet de bedoeling.
Tja, en dan denk je nu wat heeft dit te maken met concentreren…
Concentreren is het vermogen om je aandacht gedurende een periode ergens op te richten en je focus vast te houden. Kinderen moeten dus ook kiezen waar ze hun aandacht op richten en alle andere prikkels afremmen of blokkeren. De hersenen zorgen er voor dat je je kunt concentreren en daarnaast zorgen je hersenen er ook voor dat je moet overleven en jezelf moet kunnen redden. Door veel te spelen, te ontdekken en in je eigen tempo de ontwikkelingsfasen te doorlopen, ligt er een goede basis voor de hersenen. Zodat alle leermomenten, groeimomenten en het concentratievermogen vervolgens het een stukje makkelijker hebben. Het concentreren moeten ze dus leren en gaat niet vanzelf.
En dan is het al een heel verhaal geworden en gaan we volgende week er mee verder in mijn nieuwe blog…..
Ben je nu al benieuwd en enthousiast geworden? Dan kun je je opgeven voor de cursus concentratieproblemen?! We gaan dan samen kijken ndaar de achterliggende problemen, die door goed te observeren en/of door in gesprek te gaan ook vaak naar boven komen.
