Kinderen en rouwverwerking
Helaas krijgen kinderen hier af en toe mee te maken. Het kan opa, oma, een ander familielid, maar ook een huisdier zijn. Hoe ga je hier mee om en hoe gaat het kind hier mee om? Kinderen verwerken het op een andere manier. Kinderen leven veel vluchtiger. Ze zijn er mee bezig en het volgende ogenblik kunnen ze zo hardop lachen om heel wat anders of gewoon gaan spelen. Daarnaast hebben de ouders vaak een voorbeeldfunctie. Lastig is het wel, ook omdat elk kind natuurlijk anders reageert en andere behoeften heeft.
Hieronder volgen een aantal stappen die kunnen helpen.
1 Biedt het kind veiligheid
Probeer er écht voor het kind te zijn. Maak hier tijd voor vrij en geef het de aandacht en de ruimte die het nodig heeft. Pas als het veiligheid voelt, kan het beginnen met rouwen. Vinden ouders dit moeilijk? Kijk dan eens of jij die rol tijdelijk ook op je kunt nemen.
2 Geef het kind ruimte
Geef het kind het gevoel en de ruimte dat het bij jou terecht kan bij vragen en dingen waar het tegen aan loopt. Zoals al aangegeven is hun leven vluchtiger en als ze wat kwijt willen, is het belangrijk dat het kan. Daarnaast zoeken ze naar antwoorden. Probeer altijd eerlijk antwoord te geven.
3 Wees dan dus open en eerlijk
Praat over alle gebeurtenissen met ze. Over het overlijden, maar ook over de begrafenis of crematie, hoe gaat dit? Vragen hebben ze waarschijnlijk erg veel, weet je het antwoord even niet? Zeg dit dan eerlijk, zoek het samen op of ga er samen over nadenken. Het proces en de steun van jou zijn al genoeg.
4 Observeer het kind
Doordat kinderen vluchtiger leven, is het soms lastig om de signalen te herkennen. Je kunt natuurlijk ook gewoon vragen hoe het gaat. Kijk of het emoties durft te tonen en welke emoties dit zijn. Alles mag en kan. Lachen en huilen ligt nou eenmaal heel dicht bij elkaar. Daarnaast kan het gedrag ineens veranderen. Het belangrijkste is dat ze ook durven toegeven aan het rouwen om hun dierbare.
5 Blijf met het kind praten over de overledene en de gevoelens die er bij horen
Voor het kind is hij eerst nog niet helemaal weg. Vervolgens kun je aangeven dat hij ook nooit helemaal weg kan gaan. Met je hart, je ogen of je hoofd kun je altijd terugdenken. Ken jij de overledene ook? Bespreek dan eens de mooie momenten. Probeer het positief en luchtig te houden als het kind hier om vraagt. Alle emoties mogen voorbij komen.
